Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015
Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015
Ανεμοδαρμένα βλέμματα
Αντίσταση σε ένα βλέμμα
σαν εκείνα που σέρναν τον έρωτα
στα μάτια σου, στο στιγμιαίο αντίο
πριν επανασυγκολυθεί η εγκατάλειψη
σε ακατάπαυστη ροή έντασης
σε ένα χειροφίλημα αχρείο
δει δη συναισθημάτων, ω υπάρξεις αιθαίριες,
και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων
στον αέρα συναντήθηκαν τα βλέμματα
αρχαιοπρεπώς και λιτά παρατηρώντας την αισχύνη
σαν από αντίθετη τροχιά
έσπασαν οι καθρέπτες της απομόνωσης
τυφλοί και οι δύο, να μαζεύουν τις μπίλιες τους
αυτές που πληγώναν τον έρωτα
κοιτώντας μέσα από τα μάτια του άλλου
από τα θραύσματα περισώθηκε λίγο άνεμος
κινητήρια δύναμη των κλαμμάτων
χωρίς μάτια να κλαίνε που τυφλώθηκαν από έρωτα
σ'αυτό το μοιραίο ταξίδι,
εναέριο με λίγη δόση από τρέλα
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015
Καθρέπτης ψυχής
Νωχελικά, με λίγη έπαρση
στην κατάλληλη δόση
αποπειράθηκα να σκοτώσω
την κινούμενη σκιά
ως ανορθόδοξο δώρο
στον αγαπημένο καθρέπτη
να του δίνεις όλο και περισσότερα
βλέμμα, ύφος, ίσως και συναίσθημα
που και που όταν τον εξευμενίζεις
και αυτός να αλλοιώνει τις αισθήσεις
ως αντίποινα που του φορτώνεις
και άλλα πάρεργα
ως δούλος της εικόνας που δεν βλέπεις
και πάντα ξέρεις ότι η σκιά
παραμένει παραδουλεύτρα
της κακάσχημης εικόνας
που σαν τον κοιτάς
δεν λησμονείς
ένας καθρέπτης ψυχής
να σπάσει από τεχνηέντως ληφθείσες
εικόνες στιγμής
σαν το ρητό της γιαγιάς της σοφής
προκατάληψη ή πρόληψη
αδιάφορη η λήψη και η απεικόνιση
να εικονίζεται μεγάλη αισχύνη
Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015
Απολιθωμένη ύπαρξη
Ψαχουλεύοντας κάτω από τα ερείπια
με οδηγό μου την πλήρη περιέργεια
βομβάρδισα ένα συναίσθημα που κοιμόταν
βουβό, κουφό, αφιονισμένο
στο λίγο δέρμα που του έμεινε
κατασπαραγμένο από την αγωνία
για το υπαρκτό ή την ύπαρξη
-μικρή σημασία-
κατάφερα να χαράξω με δύναμη
δύο κουβέντες για παρηγόρια
η αυθορμησία, τότε, με σκούντηξε
μη χαλαλίζεις τα γραμματόσημα
σε γράμματα που επιστρέφουν από ζόμπυ
και όμως εγώ πίστευα σ'εκείνο το σώμα
όταν επισκεπτόμουν την ψυχή του
στο σταυροδρόμι των ερειπίων
και πάνω εκεί με περίσσιο θράσος
επαναλάμβανα το ίδιο χάραγμα
στην ίδια επίσκεψη
υπό τις ίδιες συνθήκες
για απροσδιόριστα χρόνια
με απροσδιόριστη ένταση
και όταν επέστρεψα εκεί
μετά από ένα διάλειμμα αγάπης
τότε κατάλαβα ότι ήμουν το ερείπιό της
αφιερωμένο σε έναν εμφύλιο πόλεμο
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014
Ένα μικρό έγκλημα
Για πες, απολογείσαι ή υποκρίνεσαι
αποκρίνομαι, και αν κρίνομαι
όταν επικρίνομαι, ζω και υπάρχω
πάντα απολογούμενος
δεν βαρέθηκες το εδώλιο
τέτοιο είδωλο, χωρίς δόλο μα και αμέλεια
μα τέτοια άχρωμη δικαιοσύνη
δεν ονειρεύτηκα κλεισμένος στη βιτρίνα
περικυκλωμένος από ποινές
εξαντλημένος από υποδείξεις
με μη επαρκείς ενδείξεις
ενοχοποιημένος δραπέτης
και τέτοια ελευθερία, ποια η χρησιμότητα
σ'αυτή την εγκαθετότητα
σε τέτοιο κλουβί, αναγκαίο πολύ
με την πόρτα ανοιχτή
βράδυ-πρωί
θ'αναζητώ, το πολύ, μια ετυμηγορία απλή
επ'αόριστον υπηρέτης μιας ποινής χωρίς έγκλημα
χωρίς να γίνω εγκληματίας
εγκληματώ στο περιθώριο του εγκλήματος
ημίμετρο για τη Δικαιοσύνη που αγάπησα
αυτή που ξέρει να εκτιμά τους αληθινούς εγκληματίες
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Must red-read
Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων
27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...
-
Σε ένα Μονομελές, με σάπια τα καθίσματα καπνούς στο περιρρέον κλίμα με την επιγραφή ενός σπουδαίου πάνω από την πόρτα και κάτω από...
-
Character assassination Πολλές φορές, δεν αρκεί σε κάποιους η εκδικητική γραφικοποίηση, αλλά επιχειρείται και η γελοιοποίηση κάθε ισχυρισμο...