Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εγωισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα εγωισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

Θα τα πούμε σε απροσδιόριστο μέλλον


 

Αυτός ο περίπατος

καταγράφηκε στη μνήμη από απόσταση

διένυσα τόσα γιατί

για να διαλύσω τόσα όχι

ανώμαλος ο δρόμος, με κατωφέρεια

πως να ισιώσεις τόσα στοπ

όταν σου το'πα, τελεία

τέλεια δεν ήταν ποτέ η ευθεία της συνύπαρξής μας

Σήκωσες το χέρι, να ζητήσεις βοήθεια

δεν βοηθάνε τα σήματα

στην επικοινωνία μας

είχα μείνει εγκαταλελειμμένος από μία προδοσία

που με έβγαλε απ'τα ρούχα μου

στο δρόμο συναντήθηκε και η καχυποψία

να σέρνομαι, χωρίς πυξίδα, ως τιμωρία

για μια υποψία που δεν επαληθεύτηκε

ο εγωισμός, ο μόνος φανατικός αναγνώστης

του τελευταίου αντίο

"θα τα ξαναπούμε σε απροσδιόριστο μέλλον"

που παραδόθηκε ημιθανές σε χείλη

ακατάδεκτα και κλειδωμένα

σε βαθιά απομόνωση

πόσο, άραγε, διερράγη, ο φανατισμός

στις ράγες ενός προμελετημένου εγκλήματος:

Να πονέσω, για όσα πόνεσες από ακαταλόγιστη αγάπη 

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Εγωισμός


Τι ν'αντέξεις, σε εφήμερες έξεις
προκαλούν οι διαλέξεις
με το εγώ
προσιτή και η μίμηση
σε καιρού απομίμηση
και το κρύο παγώνει την προσποίηση
πόσο θα καθυστερήσει η ίαση
Τα μάτια θαμπώνουν
τα χείλη πεισμώνουν
ο εγωισμός το μοναδικό σου καταφύγιο
ενάρετο δώρο, και επίγειο
όταν τα κλάμματα ντύνουν τη λίμνη
σε ένα κύμα που ανατάραξε τη μήνη
μα ποτέ δεν κυλούν, δεν ξεδίνουν, δεν νοσταλγούν
τα κλάμματα δεν τρέχουν στους δειλούς
τα κλάμματα είναι για γενναίους ναυαγούς
χωρίς πυξίδα στις απελπισμένες ατραπούς
μη πιστεύεις τους Δαναούς
η Ατλαντίδα ζούσε στους επίγειους καιρούς
ο εγωισμός πεθαίνει στο βυθό της αμαρτίας
μιας κατά κίνησιν αλληλουχίας
μιας ηδονιστικής λαγνείας
και τα κλάμματα περιφρουρούν το λάθος
να πληγώνει των καιρών το πάθος
ο εγωισμός βαλβίδα των αθανάτων

Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Λιλιπούτειος Εγωισμός

Σαν χώρα μοναχική
στα παραμύθια του έρωτος
σαν η φωνή σου να φωνάζει
ξενέρωτος
ο βίος σου, και το βιός σου
στο ταξίδι του Γκιούλιβερ
να ξεφύγεις από τις σελίδες
των λιλιπούτειων συναισθημάτων σου
των κωμάτων και των αισθημάτων σου
των σφριγιλών αθανάτων σου,
σκιρτιμάτων ανατριχιαστικών
αυτεξούσιων, αυταπατητικών
στην ομορφιά σου θυσία
η ευτυχία σου
και η αναπνοή σου φουντώνει
την Ιφιγένεια
ω τη ευγένεια να θυσιάζεις
το αγαπημένο παραμύθι σου
να μείνει ολάκερο μόνο
χωρίς πρωταγωνιστή
αγωνιστή σε πάλη
ετεροβαρή, άδικη, άνιση,
αναγεννησιακή στην προσμονή σου
να πολεμήσεις χωρίς τραύματα
όταν τα ράμματα κακότεχνα κατασκευάζεις
για να δελεάζεις τις πληγές να πλησιάζουν
παραμύθι κουτορνίθι σε μια λήθη
της λύτρωσης της Μήδειας
ένδειας αισθήματος αυταπάρνησης,
αποκαταστατικής της φύσης σου
ζείς σε παραμύθια άμυθα, αμέθιστα
γιατί ο εγωισμός χτενίζει το εγώ σου
όχι την ομορφιά σου να διαφημίσει
σε έργο μυθικό
παρά μόνο να πετάξει από πάνω
σε ένα μαγευτικό δειλινό
με τη χτένα σύμμαχο σε ένα ταξίδι
αποκαρδιωτικό
και πάλι όχι, παράσιτα πρέπει να αποκολλήσει
από εκείνο το μικρό σαγηνευτικό θηλυκό
το παραμυθένιο, γιατί στην πραγματικότητα
δεν έμαθε να επιβιώνει
ούτε για πολύ ζωή να απαγγέλλει
σε μια αγέλη λυκόμορφων σπαρακτικών ιαχών
πόσο εγωιστής να είσαι, αλτρουιστής να φαίνεσαι
όταν μέσα σου το παραμύθι δεν λυτρώνει εσένα
παρά μόνο τους πολυπληθείς θαυμαστές σου
μαγγανεύεις σε μαγκάλι χωρίς φωτιά,
αυτοφυή εσύ Μήδεια της Ιφιγένειας,
Ιφιγένεια της ομορφιάς σου
και ο Γκιούλιβερ θύμα του λιλιπούτειου εγωισμού σου
η χτένα της ευτυχίας σου, η πένα της δυστυχίας σου
γράφει πώς σ'ένα παραμύθι όλα υπερβολικά φαντάζουν
να δοξάζουν ένα έπος τραγικό, χωρίς το εγώ σου επικό
πόσο παραπλανάς τα θύματά σου, εθισμένα
στη λιλιπούτεια δράση σου, να εισχωρείς στα ειθισμένα
της ανωφελούς φύσης τους,
να πολιορκείς στα οχυρωμένα της ψευδαίσθησής τους
να παρακαλάς να προσκυνήσουν τη μηδαμινή μετριότητά σου
να μπορείς τα μικρά μεγαλόμορφα να οργιάζουν
και όταν το παραμύθι τελειώσει
να κοιτάς στο καθρεπτάκι τον εγωισμό σου,
φυσική κατάληξη του εγώ σου,
καθρέπτη, καθρεπτάκι μου,
ποιά είναι η ομορφότερη;
γιατί μισείς την έσω εμφάνισή σου, όταν το παραμύθι τελειώνει
που τους άλλους αλλοιώνει, γιατί χωρίς το εγώ σου
πρωταγωνιστές δεν γίνονται

Must red-read

Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων

  27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...