Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δικαστής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δικαστής. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

Περιύβριση αρχής: Ένα λησμονημένο αδίκημα για τους υβριστές της Δικαιοσύνης

 


65/1989 ΑΠ

(ΠΟΙΝΧΡ 1989/706) Περιύβριση αρχής. Ορθή και αιτιολογημένη η καταδίκη του αναιρεσείοντος δικηγόρου. Σε υπόμνημά του απευθυνόμενο στο Συμβούλιο Εφετών περιέλαβε υβριστικές φράσεις για το Συμβούλιο Πλημ/κών με πρόθεση την προσβολή του ως δημοσίας αρχής.

Προεδρεύων ο αντιπρόεδρος Ι. Γρίβας Εισηγητής ο αρεοπαγίτης Γ. Αντωνόπουλος Στο 5ο κεφάλαιο του Ποιν. Κώδικος (προσβολές κατά της πολιτειακής εξουσίας) περιλαμβάνεται το άρθρο 181, το οποίο προβλέπει το έγκλημα της περιυβρίσεως της αρχής και συμβόλων. Στην παράγραφο 1 του άρθρου αυτού, όπως είχε τούτο μέχρι της αντικαταστάσεώς του υπό του άρθρου 4 παρ. 3 ν. 1738/1987, ορίζεται ότι "Με φυλάκιση μέχρι τριών ετών τιμωρείται όποιος δημοσίως περιυβρίζει δημόσια αρχή ...". Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής το έγκλημα στρέφεται κατά της δημοσίας αρχής ως πολιτειακού θεσμού, απαιτούντος τον σεβασμό των πολιτών, και συνίσταται σε εκδηλώσεις καταφρονήσεως, ονειδισμού ή διασυρμού αυτού τούτου του θεσμού και όχι του φορέως της αρχής φυσικού προσώπου, οι οποίες υπερβαίνουν τα επιβαλλόμενα διά του άρθρου 14 του Συντάγματος στον καθένα όρια κριτικής κατά την έκφραση και διάδοση προφορικά ή γραπτά των στοχασμών του. Τούτο ρητά πλέον ορίζεται στην παράγραφο 2 του άρθρ. 181 (άρθρ. 4 παρ. 3 ν. 1738/87) ως εξής: "Η άσκηση κριτικής ουδέποτε συνιστά μόνη περιυβριση αρχής". Δημοσίως τελούνται οι εκδηλώσεις περιυβρίσεως αρχής όταν με τον τρόπο που γίνονται είναι δυνατό να υποπέσουν στην αντίληψη αόριστου αριθμού προσώπων (Ολ. ΑΠ 691/1985). Δημόσια αρχή αποτελούν και οι δικασταί κατά την άσκηση της ανατεθειμένης σε αυτούς δικαστικής λειτουργίας (άρθρ. 26 παρ. 3 Συντάγματος), με την τροποποίηση δε (ως άνω) του άρθρου 181 Π.Κ. οι δικαστικές αρχές προστατεύονται ρητά. Με την προσβαλλομένη απόφαση (υπ'αριθ. 711 της 21ης Οκτωβρίου 1987 του 5μελούς Εφετείου Αθηνών), διά της οποίας καταδικάστηκε ο αναιρεσείων (με μειοψηφία ενός μέλους) για περιύβριση της αρχής σε φυλάκιση 5 μηνών, δέχεται το δικάσαν Εφετείο τα εξής: Την 29η Νοεμβρίου 1982 ο αναιρεσείων με την ιδιότητα του πολιτικώς ενάγοντος και προς υποστήριξη εφέσεώς του κατά του υπ'αριθμ. 202/1982 απαλλακτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημ/κών Ηρακλείου, κατέθεσε στον Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Αθηνών έγγραφο υπόμνημα απευθυνόμενο διά του Εισαγγελέως Εφετών Κρήτης στο Συμβούλιο Εφετών Κρήτης, στο οποίο περιέλαβε τις εξής προσβλητικές για το Συμβούλιο Πλημ/κών φράσεις: "α) το προσβαλλόμενον βούλευμα, εκδοθέν την 2-11-1982 μετά κυοφορίαν 7 μηνών και 7 ημερών από της κατά την 26-3-1982 εις το Συμβούλιον υποβολής της προτάσεως του Εισαγγελικού Παρέδρου Α.Φ., είναι αναμφισβητήτως προϊόν πρωτοφανούς αυθαιρεσίας και ετσιθελισμού και δη αφ'ενός μεν εσκεμμένης διαστροφής των εκ της ανακρίσεως προκυψάντων, σαφεστάτων διά πάντα καλόπιστον κριτήν, πραγματικών περιστατικών. β) το κατάπτυστον και εξοργιστικόν βούλευμα τούτο, αποτελούν δεινήν πρόκλησιν του κοινού περί δικαίου αισθήματος..., διότι τούτο εκδοθέν εν καιρώ γενικού σάλου περί την Δικαιοσύνην και επιχειρουμένης καθάρσεως αυτής, αποτελεί εν εισέτι καίριον πλήγμα κατά του κύρους αυτής, κλονίζον έτι περαιτέρω την προς αυτήν εμπιστοσύνην των πολιτών. γ) εις την τελείως ακατανόητον και ασυνάρτητον αιτιολογίαν ταύτην, αρμόζει απολύτως το κοινώς σιγόμενον "από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλλα". Διότι προκειμένου το Συμβούλιον να καταλήξει εις την προδήλως, προαποφασισθείσαν ετσιθελικήν απαλλαγήν των κατηγορουμένων με απροσδόκητον αντίστοιχον στιγματισμόν εμού ως μοιχού, δεν διστάζει ποσώς να εμφανίσει αυτό, γενικότερον δε την Δικαιοσύνην, ως στερούμενον και αυτής έτσι της στοιχειώδους λογικής, την οποίαν ακόμη και τα μικρά παιδιά διαθέτουν...δ) όμως παρά πάντα ταύτα, τα μέχρις ουρανού βοώντα, οι εκδόντες το προσβαλλόμενον βούλευμα Δικασταί, δεν εδίστασαν ποσώς, προτείνοντος και του Εισαγγελικού Παρέδρου, να χωρήσουν εις απαλλαγήν των κατηγορουμένων αποτολμώντες να είπουν το μεν ότι ουδόλως προέκυψεν πρόθεσίς των προς δυσφήμισίν μου, το δε ότι τα κατατεθέντα υπ'αυτών περιστατικά δεν αφίσταται της πραγματικότητος... Δια να δικαιολογήσουν δε την τοιαύτην κρίσιν καταφεύγουν και χρησιμοποιούν καταγέλαστα επιχειρήματα, προκαλούντα εναλλάξ αισθήματα ότε μεν αγανακτήσεως, ότε δε θυμηδίας. ε) Θυμηδίαν προκαλεί το γεγονός ότι μεταφέρουν και εφαρμόζουν εις το πεδίον της ποινικής δικονομίας και διαδικασίας τα όσα γνωρίζουν εκ της πολιτικής Δικονομίας (άρθρ. 261)... οι ειρημένοι δικασταί μη δυνάμενοι να απαλλάξουν κατ'άλλον τρόπον τους κατηγορουμένους αποδέχονται τελείως αβασανίστους και ετσιθελικούς ισχυρισμούς των κατηγορουμένων...". Δέχεται επίσης το Εφετείο ότι οι ως άνω φράσεις απευθύνονται κατά του Συμβουλίου Πλημ/κών Ηρακλείου ως δημοσίας αρχής και προσβάλλουν το κύρος αυτής, δημοσίως δε διότι έλαβον γνώση αυτών, πλην των Γραμματείων του Ειρηνοδικείου και Εισαγγελίας Εφετών και αόριστος αριθμός προσώπων, δηλαδή τα πρόσωπα του Συμβουλίου Εφετών, υπάλληλοι του Εφετείου Κρήτης και άλλα πρόσωπα. Ότι οι παραπάνω φράσεις εκδηλώνουν καταφρόνηση προς το Συμβούλιο Πλημ/κών, μειώνουν το κύρος αυτού, εγένοντο με πρόθεση προσβολής τούτου ως δημοσίας αρχής και δεν αποτελούν άσκηση κριτικής δριμείας, ούτε προσβολή μόνο των προσώπων των δικαστών που εξέδωσαν το προσβαλλόμενο απαλλακτικό βούλευμα. Στο αιτιολογικό της αποφάσεως αναφέρονται ακόμη οι αποδείξεις από τις οποίες συνάγονται τα παραπάνω περιστατικά καθώς και οι σκέψεις με τις οποίες αυτά υπήχθησαν στις διατάξεις του άρθρου 181 ΠΚ, οι οποίες ερμηνεύθηκαν και εφαρμόστηκαν ορθά χωρίς να παραβιασθούν ούτε εκ πλαγίου, διότι τα διαλαμβανόμενα ως άνω στην αιτιολογία της προσβαλλομένης αποφάσεως περιστατικά συνιστούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος για το οποίο κηρύχθηκε ένοχος ο αναιρεσείων. Συνεπώς οι λόγοι της αναιρέσεως: α) για έλλειψη της κατ'άρθρον 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, διότι δεν περιέχονται στην απόφαση με πληρότητα και σαφήνεια τα στοιχεία του εγκλήματος, αντικειμενικά και υποκειμενικά (1ος λόγος αναιρέσεως) και β) για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 181 παρ. 1 ΠΚ, διότι δεν συνάγεται με τα γενόμενα δεκτά υπό του δικάσαντος εφετείου περιστατικά ότι έγινε δημοσίως περιύβριση του Συμβουλίου Πλημ/κών ως δημοσίας αρχής (2ος λόγος αναιρέσεως) είναι αβάσιμοι. Κατά τη γνώμη ενός μέλους η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει κατά το κεφάλαιο αυτής περί δικαστικής επιμέτρησης της ποινής να αναιρεθεί αυτεπαγγέλτως, κατ'εφαρμογή των άρθρων 511 εδαφ. γ` ΚΠΔ, 2 παρ. 1 ΠΚ, διότι το έγκλημα περιυβρίσεως της αρχής τιμωρείται ήδη διά φυλακίσεως μέχρι δύο ετών (ενώ πρότερον τιμωρείτο διά φυλακίσεως μέχρι τριών ετών), η δε επιμέτρηση της ποινής έγινε διά της προσβαλλομένης αποφάσεως βάσει των ορίων (άρθρ. 79 παρ. 1 ΠΚ, του προηγουμένου ισχύοντος μέχρι 20.11.1987) αυστηρότερου νόμου, να παραπεμφθεί δε η υπόθεση κατά το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο δικαστήριο για την επιμέτρηση της ποινής βάσει της διατάξεως του άρθρου 181 παρ. 1, όπως αντικαταστάθηκε διά του άρθρου 4 παρ. 3 ν. 1738/20.11.1987. Κατά τη γνώμη των λοιπών μελών δεν είναι αναιρετέα εν μέρει η απόφαση, διότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής αυτεπαγγέλτως του νεωτέρου νόμου, ενόψει του ότι η επιβληθείσα στον αναιρεσείοντα ποινή (10 μηνών) δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο των δύο ετών φυλακίσεως.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Πολύ σύντομα κοντά Σας...



Επιτίθεμαι σε ιδέες, όχι σε ανθρώπους.
Ορισμένοι εξαιρετικοί άνθρωποι έχουν απαράδεκτες ιδέες.
Κι αν δεν μπορείς να διακρίνεις ανάμεσα στα δύο, δεν κάνεις για δικαστής.

Εάν είσαι και απαράδεκτος, και με απαράδεκτες ιδέες, απλώς σου αξίζει αυτό που θα πάθεις.

Θ.Υ.Π.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Ο ουρανοδίκης


Δεν άντεξα
φόρεσα τη μάσκα
όπλισα το καλάσνικοφ
βγήκα για περίπατο
στο άβατο του πεπρωμένου
είχα τρεις ζωές
να πάρω ή να χάσω
τι έχω να χάσω
αν θα πεθάνω μια ώρα αρχύτερα
τι κι αν στο κούτελο θα γράφει δολοφόνος
με πολύ δόλο, έτσι χωρίς τσιγκουνιά
να ρίχνεις με δύναμη
αγκιλωμένος ο δείκτης στη σκανδάλη
και μετά από πάνω
να ελέγξεις αν ο θύτης ξεψιχάει
και τότε στο κούτελο, η χαριστική
εκεί που η συνείδηση χάθηκε
όταν η ετυμηγορία
δωροδοκείτο εξ επαγγέλματος
σαν ο δικαστής έγινε ουρανοδίκης

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013

Διάσημοι δικαστές στην Ιστορία


Και όχι φυσικά στην Ελλάδα...Διότι το "διάσημο" ενός δικαστή στη Χώρα μας συνήθως ταυτίζεται με το "διεφθαρμένο".
 
Εκτός αν ορίζεται αλλιώς, δικαστής θεωρείται αυτός που εκλέγεται ή διορίζεται ως λειτουργός, προκειμένου να επιλύει δικαστικές διαμάχες. Ανάλογα με τη δικαιοδοσία, τις αρμοδιότητες και την εξουσία, ο δικαστής μπορεί να είναι διαφορετικός, πρώτου ή δεύτερου βαθμού, κ.λπ.. Στην εβραϊκή ιστορία, ένας δικαστής αναφέρεται ως ο ηγέτης των Ισραηλιτών μετά τον Ιησού, αλλά και πριν από την εποχή των βασιλέων, όπως και στο βιβλίο των δικαστών. Δικαστής θεωρείται και κάθε πρόσωπο που του έχει ανατεθεί να εκτιμήσει μια υπόθεση σε μια δίκαιη βάση ή να ανακηρύξει τον νικητή μεταξύ των διαγωνιζομένων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ειδικοί όροι, όπως «διαιτητής», χρησιμοποιούνται ανάλογα. Η πίστη στην Ημέρα της Κρίσης είναι πεμπτουσία για πολλές θρησκείες. 

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Ο Θεσσαλάρχης "Δικαστής" της Αργκό


Κάτω από τον "ένθεο" λόγο, την "ένθεη" ματαιοδοξία, την "ένθεη" καθοδήγηση, εκεί που στη μονή του Άβατου ενώνεται το Σεξ, το Χρήμα και η Εξουσία, εκεί ο γνωστός "Θεσσαλάρχης" μετουσιώνει το δίκαιο σε αποτύπωση της διεφθαρμένης οπτασίας σκοτεινών αποφάσεων...με πουλέν του τα διεφθαρμένα πατρωναρισμένα δικαστάκια και εισαγγελάκια.
1. Πλυντήριο αθωωτικών αποφάσεων για επίορκους
2. Εξοντωτικές ποινές καθ'υπαγόρευση στους μη ημετέρους
3. Αρχαιολατρεία
4. Συνδαιτημόνας γνωστών ιερωμένων του παρακράτους...
και άλλα ων ουκ έστι αριθμός...

Υ.Γ. Κύριοι Δικαστές
Όπου το Θείο ενώνεται με τη Δικαιοσύνη "εκδίδονται" τερατουργήματα.

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Μπάτσοι για μπατσάκια ή Μπάτσοι του Παρακράτους


Προχθές στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Αβέρωφ ο Ηρακλής Πουαρό συναντήθηκε με άνδρες της ομάδας Δέλτα.
Επιστρέφοντας μόνος του, με το βιονικό του σκούτερ, από ένα σύγχρονο σούπερ μάρκετ, η τύχη έμελλε να του "χαμογελάσει".
Το πλακόστροτο πεζοδρόμιο της 3ης Σεπτεμβρίου ήταν μπλοκαρισμένο από το μικρό μηχανάκι του μεγάλου άνδρα της ομάδας Δέλτα, που ήταν και κουκουλοφόρος. Ζήλεψε τα θηράματά του.
Ένας άνδρας της ομάδας φώναξε: "Ελα περνάς". Ο Πουαρό διστακτικά προσπάθησε να περάσει ενδιάμεσα από τον τοίχο και το μηχανάκι, την ίδια ώρα που ο αναβάτης κουκουλοφόρος καθόταν νωχελικά πάνω στο μηχανάκι, εποπτεύοντας τις κινήσεις των εκδιωγμένων αλλοδαπών, κάνοντας ένα τσιγαράκι.
Ακούμπησε ελαφρά στον προφυλακτήρα. Ο άνδρας σηκώνεται όρθιος, και πλησιάζει απειλητικά προς το μέρος του. Την ίδια στιγμή οι συνάδελφοί του κάνουν κλοιό γύρω του.
"Τί έκανες ρε;"
"Μη με πλησιάσεις άλλο. Μη τολμήσεις να με ακουμπήσεις. Το κατάλαβες;".
"Τι είπες ρε;...Ποιος νομίζεις ότι είσαι;...Ξέρεις ποιοι είμαστε εμείς;". Πλησίαζε όλο και περισσότερο. Τα χέρια του είχαν ετοιμαστεί να πνίξουν ένα άλλο θύμα της εξουσιομανίας τους, της ματαιοδοξίας τους να είναι μπάτσοι για μπατσάκια.
Του έδειξε την ταυτότητά του: Το τσεκούρι που σκοτώνει στον αέρα. Ο νομοτηρητής.
"Σιγά. Νομίζεις θα φοβηθούμε;".
"Μη τολμήσεις να με χτυπήσεις".
"Γιατί φοβάσαι;".
"Απέναντι εκεί είναι το κρυσφήγετό μας. Έχει φάρο, και τα βλέπει όλα. Για το καλό σου...Θέλεις να ποτίζεις ζαρντινιέρες στη φυλακή;".
"Άσ'τον ...ασ'τον...να φύγει...", φώναξε ένας συνάδελφός του, ίσως πιο επικίνδυνος, αλλά προνοητικός.
"Γράψτε του μία κλήση, να καταλάβει...700 ευρώ που δεν φοράει κράνος", είπε το θρασύδειλο αντράκι που ζήλεψε τους κουκουλοφόρους.
"Ποια ποινή προβλέπεται για τους κουκουλοφόρους γιαλαντζί;", αναρωτήθηκε μέσα του ο Πουαρό.
Με υπεροχή απάντησε: "Γράψτε την κλήση, πάμε και στο αυτόφωρο...Το πρωί δίκασα έναν αστυνομικό που σκότωσε την σύζυγό του...Θα δικάσουμε και όσους συγκαλύψουν το έγκλημα...Πρωί ή βράδυ...Δεν έχει σημασία".
"Οι αστυνομικοί δεν σκοτώνουν, εκτελούν", απάντησε ο απόηχος.
"Οι αστυνομικοί όλα τα μπορούν", απάντησε η εμπειρία του παρακράτους.
Μέσα στις φωνές, ο Πουαρό σκέφτηκε δυνατά: "Να δω πως θα πείσετε την Εφέτη Ειδική Ανακρίτρια, κ. Κλάπα, πως δεν είστε μέλη της Χρυσής Αυγής".
Σταμάτησαν οι ήχοι...Καλύτερα να ακούγανε στις γειτονιές: "Αίμα, Τιμή, Χρυσή Αυγή". Όχι τα θρασύδειλα ανθρωπάρια να τρομοκρατούνται από την αποτυχία της τρομοκρατίας τους.
Ο Πουαρό κατάφερε να φύγει, και μάλιστα με συναίνεση των δραστών του επικείμενου βασανισμού του. Ένιωθε τύψεις, όμως, που δεν δίκασε τα κτήνη που σκοτώνουν τον μικρό Αλέξη της γειτονιάς. Και ακόμη περισσότερες που εκείνη την ημέρα ήταν η επέτειος της αντίστασης στον παρακρατικό φασισμό.
"Μπάτσοι για μπατσάκια", θα ήταν ένας τίτλος για τα νέα μέλη του παρακράτους. Ακόμη έχουν την ευκαιρία να φοβηθούν ή να καταλάβουν ότι ο γενναίος Πουαρό της γειτονιάς ανήκει σε καλύτερη οργάνωση να ενταχθούν, να ικανοποιήσουν αρχικά την ψυχολογία της μάζας τους.
Ο τίτλος που δεν πρέπει ποτέ να γραφτεί είναι "Μπάτσοι του παρακράτους". Αυτός κρύβεται πίσω από το γκράφιτι, που κάθε μέρα με αίμα τιμής πνίγει την αδίστακτη εξουσία τους, αλλά και οι εκάστοτε Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι, μετ'εκφύλιση, δικαστές και εισαγγελείς, στο όποιο ποσοστό τους, για να μην πολλαπλασιάσουν την μόνη ενεργό εγκληματική οργάνωση στην Ελλάδα: αυτήν που ο Πουαρό θέλει να εξιχνιάσει στο επόμενο ταξίδι του εγκλήματος.

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Οι Πλύστρες της Δικαιοσύνης

Οι Πλύστρες της Δικαιοσύνης

"Οι πλύστρες της δικαιοσύνης απαρτίζουν ένα μεγάλο πλυντήριο διαφθοράς, διαπλοκής και αδιαφάνειας, στο οποίο στροβιλίζονται το σέξ το χρήμα και η εξουσία...και ο μικρός πρίγκηπας Άνταμ μόλις γεννήθηκε αναστέναξε ..."μαμά βγήκα από την κοιλιά σου...είδα στο όνειρό μου ότι βγήκα από ένα πλυντήριο"...ποτέ δεν είναι αργά Άνταμ..."

Πριν λίγες ημέρες έγραψα αυτό το "ποίημα" φορτισμένος από ένα δικαστήριο...που πολύ περισσότερο όταν τελείωσα κατάλαβα ότι ήταν προδιαγεγραμμένο...κοινώς στημένο. 

Μετά από μέρες κατάλαβα ότι το πλυντήριο της δικαιοσύνης είναι εκσυγχρονισμένο...και στεγνώνει πολύ καλά τις "αμαρτίες του". Οι σύγχρονες πλύστρες απλά χρησιμοποιούν τη "σκάφη" σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις...αναλόγως την ιδιότητα του κατηγορουμένου, του πολιτικώς ενάγοντος...αναλόγως τις καταστάσεις, τις στιγμές, τις συγκυρίες.

Κάποτε έλεγα ότι ο δικαστής σέβεται ό,τι φοβάται...τώρα πλέον καταλαβαίνω ότι ο διεφθαρμένος δικαστής δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, αφού θεωρεί εαυτόν παντοδύναμο. Όσοι φοβούνται -κατάλαβα- δεν είναι τόσο διεφθαρμένοι. Υπάρχει και η κατηγορία φυσικά των διαφθειρόμενων μέν, μη εισέτι διεφθαρμένων, και ανόητων άμα, δικαστών. Αυτοί μπορεί και ποτέ να μην καταλάβουν ότι πρέπει να φοβηθούν..


"Είναι τόσο ανίατη η περίπτωσή τους...που σκέφτεσαι, μικρέ Άνταμ, γιατί, ενώ έχεις παιχνίδι σου τη μικρή βομβίτσα που σου χάρησε η μικρή Φρίντα, ακόμη δεν απέκτησες φίλο έναν μικρό Βομβιστή...γιατί αυτά τα παιχνίδια δεν είναι για μικρά ή μεγάλα κοριτσάκια...Αχ μικρέ Άνταμ...αυτό το παιχνίδι τώρα αρχίζει...είσαι ακόμα μικρός...το πλυντήριο γυρίζει ακόμα...εσύ δεν θα στεγνώσεις ποτέ..."



ΦΙΛΙΚΑ

Must red-read

Ακαταδίωκτο δημοσίων υπαλλήλων και μελών Δικηγορικών Συλλόγων

  27/2023 ΑΠ (Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Αστικώς ανεύθυνο δημοσίων υπαλλήλων. Περιλαμβάνει και την ευθύνη αυτών από προσβολές της προσωπικότ...